Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

ΕΘΙΜΙΚΕΣ ΜΙΚΡΟΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ:ΜΠΑΜΠΟΥΣΙΑΡΟΣ ΡΗΓΙΟΥ

Το Καλιτεχνικό Εργαστήρι Μελισσίων συμμετείχε στην διοργάνωση του Τμήματος Αθηνών του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού CID UNESCO "EΘΙΜΙΚΕΣ ΜΙΚΡΟΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ" αναβιώνοντας στο ιστορικό κέντρο των Αθηνών το έθιμο του «Μπαμπούσιαρου» από το Μεγάλο Ζαλούφι της Ανατολικής Θρακης, έτσι όπως τελείται σήμερα στο Ρήγιο του Εβρου.

Ο "Μπαμπούσιαρος" είναι ένα αγερμικό χορευτικό δρώμενο του Δωδεκαημέρου, του οποίου τα κεντρικά πρόσωπα αποτελούν ο "Μπαμπουσιαρος" και η γυναίκα του, η νύφη. Ο "Μπαμπούσιαρος" που είναι άνδρας μεταμφιεσμένος, φοράει μία νεροκολοκύθα στο πρόσωπο και φτερά γαλοπούλας στο κεφάλι, προβια ζώου και κουδούνια και συμβολίζει το χειμώνα με τις δυσκολίες του, ενώ με την άγρια όψη του φοβίζει τα κακά πνεύματα που φεύγουν αυτή την εποχή, χάριν και της δικιάς του συνδρομής. Η νύφη του από την άλλη, συμβολίζει τη γη και τη γονιμότητα και κατ΄επέκταση την άνοιξη και την έλευσή της μετά το χειμώνα. Την νύφη υποδύεται άντρας ντυμένος γυναίκα, μια και στο δρώμενο παίρνουν μέρος μόνο άντρες, όπως και σε όλα τα δρώμενα του Δωδεκαημέρου και της Αποκριάς σε ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο.

Οι "Μπαμπουσιαραίοι", ο θίασος δηλαδή, που ακολουθεί τους δύο πρωταγωνιστές, οι οποίοι είναι πάντα άνδρες, έχουν στο αριστερό τους μαγουλο ένα κοκκινο σημάδι. Επίσης, κάποιο παλληκάρι από την συνοδεία του Μπαμπούσιαρου έχει ένα καλάθι, μέσα στο οποίο λεγόταν οτι βρισκόταν ο μικρός Χριστός και μέσα στο οποίο έβαζαν ότι τους έδιναν οι νοικοκυραίοι (χρήματα, κρέας και αλεύρι). Με αυτά πληρώνανε τους μουσικούς και τα υπόλοιπα τα έδιναν στο «Μπαμπούσιαρο» και τη γυναίκα του, αλλα και στην Εκκλησία, καθώς η θρησκευτική πίστη πάντα υπερείχε της τελετουργίας. Αργότερα, θεωρήθηκε οτι η τελετουργία υπερείχε της θρησκευτικής πίστεως και ως εκ τούτου έγινε προσπάθεια να προβληθεί η σχέση της με τις κοινωνικές πλευρές της θρησκείας.

Όλα αυτα έχουν τη σημασία τους, καθώς οι κάτοικοι του Μεγάλου Ζαλουφίου συνδύαζαν το χορευτικό αυτό δρώμενο με την αναπαράσταση της φυγής του Ιωσήφ και της Παρθένου Μαρίας, όταν ο Ηρώδης είχε διατάξει την σφαγή των αρρένων παιδιών μέχρι δύο ετών (εξου και το κοκκινο σημάδι στο μάγουλο).

Ο "Μπαμπούσιαρος" κυνηγάει τους νέους που θέλουν να φιλήσουν ή να κλέψουν τη γυναίκα του και όλοι μαζί περιδιαβαίνουν τους δρόμους της κοινότητας, τραγουδώντας, χορεύοντας, πειράζοντας και κερνώντας κρασί τον κόσμο, ευχόμενοι την ευετηρία και την καλή συγκομιδή.
Στο τέλος του χορευτικού δρωμένου ακολουθεί πάνδημος χορός, με τη συμμετοχή και γυναικών αυτή τη φορά, προς επικυρωση της τελετουργίας που προηγήθηκε.

Ένα έθιμο λοιπόν, πάντα είχε τη σημασία του, καθώς αποτελούσε μια τελετουργία που πάντα είχε ως σκοπό την ευετηρία, την ευημερία, την πλουσια καρποφορία και την καλή υγεια. Με άλλα λόγια, οι ζωόμορφες μεταμφιέσεις, τα ηχηρά κουδούνια, τα ραβδιά που χτυπούν τη γη, οι ρόλοι της «νύφης» και του «γαμπρού», τα διάφορα ευτράπελα, υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής, συμπυκνώνουν το κεντρικό νόημα των δρώμενων που είναι η ευετηρία (καλή χρονιά), η αναγέννηση, η πίστη στο καλό, στην ευημερία, στην αγάπη, στη δικαιοσύνη, στη ζωή.

Ευχαριστούμε τους μουσικούς μας Δημητριο Αρβανιτη (λύρα, γκάιντα), Παναγιώτη Πουλή (ζουρνά, γκάιντα), Χρυσούλα Κοκκίνη (νταούλι) και τις ακούραστες δασκάλες μας Ελένη Φιλιππίδου και Μαρίνα Στέλλα, που χωρις αυτές η αναβίωση αυτή δε θα μπορούσε να επιτευχθεί. Επίσης ευχαριστούμε τον κ. Μπαλτατζή Αθανάσιο, πρόεδρο του πολιτιστικού Συλλόγου Ρηγίου για τις πολύτιμες πληροφορίες του, καθώς και όλους τους Ρηγιώτες που ήρθαν να καλαντίσουν και να χορέψουν μαζί μας. Τον Μαρίνο Δέδογλου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Φερρών «Αγία Σοφία» που ανταποκρίθηκαν άμεσα και μας έστειλαν τις φορεσιές από τη Μακρά Γέφυρα. Τους Ελένη Χρυσανθάκη, Αρετή Παστελή και Κώστα Μανάβη για την πολύτιμη βοήθειά τους στο ντύσιμο των χορευτών. Την πολύτιμη βοήθεια των Ίνγκε Καρύδη και Σούλα Κοκκίνη στη δημιουργία της φορεσιάς του «Μπαμπούσιαρου». Τον Γιώργο Πουλίδη για τη βοήθεια του στη δημιουργία της μάσκας του «Μπαμπούσιαρου». Την Νατάσα Βαρώτσου και τη Μαρία Κοβάτση για την φωτογραφική μας κάλυψη. Την Μαριγούλα Κριτσιώτη, Πρόεδρο του CID UNESCO-Αthens section για την πρόσκληση και την εμπιστοσύνη της. Και τέλος όλους τους μαθητές μας που συμμετείχαν στο δρώμενο με την πίστη ότι το χάρηκαν. Ελπίζουμε να μην ξεχάσαμε κανέναν. 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΛΟ «ΜΠΕΡΕΚΕΤΙ» !!! ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!



























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου